Katarzyna Kasia: Wiek, Droga Zawodowa i Multimedialne Zaangażowanie

Łącząc akademicką precyzję z telewizyjną dynamiką, Katarzyna Kasia od dwóch dekad kształtuje intelektualny pejzaż polskiej kultury. Filozofka, której głos rozpoznawalny jest zarówno z uniwersyteckich auli, jak i programów komentatorskich, stworzyła unikalny pomost między światem idei a mediami głównego nurtu. W jaki sposób udało jej się zbudować tak różnorodne portfolio zawodowe?

Kluczowe informacje o Katarzynie Kasi

• Urodzona 31 stycznia 1978 roku w Warszawie
• Absolwentka II LO im. Stefana Batorego oraz Wydziału Filozofii i Socjologii UW
• Laureatka stypendiów Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch i Fundacji Kościuszkowskiej
• Autorka książki "Doświadczenie estetyczne i wspólnota spektaklu"
• Tłumaczka prac Luigi Pareysona i Gianniego Vattimo
• Członkini Team Europe i redakcji "Przeglądu Filozoficzno-Literackiego"
• Zdobywczyni tytułu Warszawianki Roku 2023 oraz nagrody im. Mariusza Waltera

Te osiągnięcia stanowią jedynie fragment imponującego dorobku, który rozwijała równolegle w trzech wymiarach: akademickim, translatorskim i medialnym.

Ile lat ma Katarzyna Kasia?

Urodzona w styczniu 1978 roku intelektualistka wkracza obecnie w okres profesjonalnej dojrzałości. Obecnie ma age lat, co przekłada się na bogate doświadczenie zdobyte na polu akademickim i medialnym. Wiek ten zbiegł się z serią najważniejszych życiowych osiągnięć - od objęcia funkcji prodziekana ASP po zdobycie prestiżowych nagród branżowych.

Jak kształtowała się ścieżka edukacyjna?

1. Ukończenie klasycznego liceum im. Stefana Batorego
2. Studia na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
3. Stypendium w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Włoch
4. Badania na Uniwersytecie w Turynie jako stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej
5. Obrona doktoratu poświęconego filozofii Luigi Pareysona

Ta międzynarodowa edukacja zaowocowała unikalnym połączeniem włoskiej hermeneutyki z polskim kontekstem kulturowym w jej późniejszych pracach.

Jakie pełni funkcje w środowisku akademickim?

Przez cztery lata (2016-2020) sprawowała funkcję prodziekana Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną warszawskiej ASP. Obecnie wykłada historię filozofii i estetykę na dwóch uczelniach:

• Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
• Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza

Jej autorski program nauczania łączy analizę tekstów filozoficznych z praktyką artystyczną, co znajduje odzwierciedlenie w publikacjach naukowych.

W jakich mediach można usłyszeć jej głos?

Aktywność medialna rozwija się w trzech równoległych nurtach:

• Telewizja: jako redaktorka i komentatorka programu "Szkło Kontaktowe" w TVN24
• Radio: współprowadzenie audycji "Nowy Świt" w Radiu Nowy Świat z Grzegorzem Markowskim
• Internet: wideopodcast "Widok z K2" tworzony z Karoliną Wigurą

Równolegle rozwija działalność publicystyczną jako felietonistka dla "Kultury Liberalnej" i "Newsweek Polska", utrzymując stałą obecność w debacie publicznej.

Jakie wyróżnienia otrzymała?

Te tytuły podkreślają wyjątkowość jej działalności na styku różnych dziedzin kultury.

Z jakimi postaciami współpracuje?

Wieloletnie partnerstwa zawodowe obejmują:

• Grzegorza Markowskiego - współautorstwo książki "Siedem życzeń" i prowadzenie programu radiowego
• Karolinę Wigurę - tworzenie wideobloga analizującego zjawiska społeczne
• Włoskich filozofów - tłumaczenie i interpretacja dzieł Pareysona oraz Vattimo

Te współprace pokazują umiejętność łączenia środowisk akademickich z mediami.

Jakie dziedzictwo rodzinne wpłynęło na jej rozwój?

Wychowana w rodzinie o artystycznych korzeniach - jako córka Barbary Czerskiej-Pieńkowskiej i Andrzeja Kasi - odziedziczyła wrażliwość na sztukę. To połączenie intelektualnej dyscypliny z artystyczną wrażliwością stało się znakiem rozpoznawczym jej późniejszej działalności.

Katarzyna Kasia: humanistka w świecie nowych mediów

Od tłumaczeń hermeneutycznych tekstów po analizę politycznej rzeczywistości w prime-time’owej telewizji - jej droga zawodowa pokazuje, że humanistyka może odnaleźć nowe formy ekspresji. Przez konsekwentne łączenie ról wykładowcy, tłumacza i medialnego komentatora, stworzyła model zaangażowanego intelektualisty XXI wieku. Czy ten interdyscyplinarny projekt okaże się trwały? Na to pytanie odpowiedzą kolejne lata jej intensywnej działalności.